Bu benim ilk yazım, ilk denemem…

Yazar değilim, duayen yazarlar varken hiç öyle bir amacım yok. Ama bu sabah gelirken kendi kendime farklı bir şey yapmak istediğimi düşündüm. Şimdiye kadar başka bir yerde çalışmadım, farklı bir deneyimim hiç olmadı. Kendim için hiçbir şey yapmamışım onu fark ettim. Belki biraz geç oldu ama artık farklı şeyler düşünmenin, yapmanın zamanı gelmiş olabilir dedim

30 yıllık bankacıyım. Üniversiteden mezun oldum ve kendimi bu mesleğin içinde buldum. Yorucu, yıpratıcı bir meslek. Bu işi yapanlar ne demek istediğimi mutlaka anlayacaktır. Zaman içinde yaptığınız işten yorulduğunuzda bazı kaçış noktaları arıyorsunuz. Benim kaçış noktam da yazmak oldu. Bu meslekte o kadar çok şey yaşadım ki zaman zaman farklı şeyler yaşamaya hiç vakit bulamadım. Hayat hep ev-iş-aile-çocuklar dörtgeninde geçti. Hala da geçiyor. Amaç onlara iyi bir gelecek vermek. Ama kendin için ne yaptın?" sorusunu sorduğumda cevap bulamıyorum. Bir senedir emekliyim ve hala çalışıyorum. Emekli olup ısrarla çalışanlardanım. Daha ne kadar çalışacağım sorusunu zaman zaman kendime soruyorum. Sağlığım el verdiğince diyorum, çocuklar üniversiteye girince diyorum yani hep bir erteleme yaşıyorum, yaşıyoruz.

İki ay önce yaşadığımız deprem sonrası hayatların, hayallerin nasıl bir anda yerle bir olduğuna hepimiz şahit olduk. Hepsinin kim bilir ne hayalleri vardı. Yapacak daha çok şeyleri vardı. Kimi çocuğunun doğumunu bekliyordu, kimi kızının mezuniyetini, kimi oğlunun mürüvvetini, kimi emekliliğini… Kim bilir daha neler neler…

Hayat sizi yok etmeden kendinize farklı bir kaçış yolu bulun. Hayalinizin peşinden gidin ve keşke bunu da yapsaydım, yaşasaydım demeyin. Özgür ruhlu olun.